صندوق علاقه‌مند است با صاحبان کسب‌وکارها تعامل کرده و بهترین ابزارها و مدل‌های تأمین مالی را به آن‌ها ارائه نموده و با توان مالی و مدیریتی خود بیشترین تأثیر را در بهینه‌سازی توان بنگاه صرف نماید. بدیهی است مدل‌های مختلفی برای این نوع تعاملات قابل‌تعریف است. یک مسیر آن سهامداری صندوق در این کسب‌وکارها است. البته سهامداری صندوق به‌صورت دائمی نبوده و صندوق بعد از ورود و توانمندسازی بنگاه، به دنبال راهکاری مختلف برای خروج خواهد رفت. ارائه سهام برای فروش، همواره یکی از راهکارهای نهادهای مالی برای استفاده بهینه از منابع مالی خود در دیگر حوزه‌ها است. ازاین‌رو ارائه سهام در بازار بورس یا هر خریدار دیگر به‌شدت موردتوجه صندوق خواهد بود. مدل کسب‌وکاری صندوق به‌صورت خلاصه خریدوفروش شرکت (بخشی از سهام آن) یا به‌عبارت‌دیگر ورود به شرکت با سهامداری بخشی از سهام، ارتقا آن و سپس خروج از آن است.

این مدل برای رفع چالش‌های مالی و مدیریتی که شرکت را دچار بحران کرده؛ به‌شدت کارایی دارد. صندوق علاقه‌مند است ضمن تأمین مالی این نوع بنگاه‌ها و حل مشکلات آن‌ها، اقدام به تقویت و توسعه آن‌ها نموده و سپس با استراتژی مشخص خود، از آن‌ها خارج شود. ازاین‌رو سهامداری در شرکت‌های با توان بالقوه (خرید بخشی از شرکت از طریق تأمین مالی) و سپس توسعه بنگاه و رفع چالش‌های آن‌ها و سرانجام فروش سهم خود در بنگاه، مدل کسب‌وکاری صندوق است. از این منظر خرید، ارتقاء و فروش بنگاه معنادار خواهد بود.